Team Hoogtevrees aan de start van de Hang On Run in Doorn, dat wordt wat… We tellen er nog een schouder- en armblessure bij op dus Team Ellende was ook een passende naam voor ons geweest. Maar we gaan ‘m mooi wel lopen, die 9km koppelrun in Doorn!

We wensen hier en daar wat collega Buddies succes en gaan warmlopen. Onder het losdraaien voelen we onze schouder en arm al…we proberen er maar niet al te veel op te letten, we lopen een koppelrun dus mogen elkaar helpen. Het komt goed vandaag.

geen hindernis te zien

We starten en rennen gelijk het bos in. Geen hindernis te zien. Mooie paadjes, het lijkt wel alsof we gewoon een trailrun lopen. Er gaat een kilometer voorbij, nog steeds geen hindernis te zien. Er gaat nog een kilometer voorbij, wel echt lekker om zo goed warm te worden. En daar is ie dan, hindernis nummer 1. Een lange monkeybars. We hebben bij de start wat magnesium gel op onze handen gedaan, dat zit er nog op. Leuk om te proberen :). Anneke is bang voor haar geblesseerde schouder maar komt deze eerste hindernis prima door! Dat geeft ons moed!

We lopen niet voor niets een koppelrun natuurlijk, we gaan niks overslaan, dat bandje gaat hoe dan ook mee de finish over!

een Held met zeehondentechniek

Een hele leuke run, is onze conclusie al snel. Hele enthousiaste vrijwilligers, we hoeven nergens echt te wachten en afwisselende hindernissen. Apenhangen, ringen, korte touwtjes, legoblokken, ringen, maar ook meer ocr-achtige hindernissen als (gladde) muren, een quarterpipe en monkey snakes. Niet al te veel combi’s, wel heeeeel veel hindernissen, maar daar kwamen we voor ;). Aangekomen bij een weaver (dak), bekijken we even hoe we dat zullen doen. De balken zitten echt ver uit elkaar en we mogen geen zijkanten of iets dergelijks gebruiken…durven we dit?

Hij noemt het de zeehondentechniek. Er gaat nog geen lampje branden. Wat gaan we doen, head first naar beneden! Serieus? Oké, laten we maar proberen dan, het lukt inderdaad heel goed, leuk :). Weer wat geleerd, deze vrijwilliger nomineren wij voor de held van de dag!

De knop moet nog even om

Bij de laatste drankpost horen we muziek en een luidspreker, de finish! De man bij de drankpost kijkt ons bedenkelijk aan. Niet de finish? Nee, die blijkt nog niet in zicht, het zwaarste komt nog, een meertje met 13 hindernissen binnen 1 km: “De knop moet nog even om dames!”

Het ziet er gezellig druk uit bij het meertje, hindernissen gaan heen en weer over het water. Sommigen zijn best spannend, maar we halen ze. Op een gegeven moment moeten we door het water lopen en onderweg in 2 touwen klimmen….koud! Verstand op nul en zo snel mogelijk afhandelen dit, het lijkt wel een ijsbad! Gelukkig is het daarna niet al te ver meer, de eindhindernis gaat ook nog over een bak water maar onze armen kunnen het nog hebben. We hebben de bel gehaald, deze run is voor herhaling vatbaar!

Dank aan Bas Ruggeberg voor deze mooie foto’s!!